Heleen Levano
(Utrecht 1941)
Het milieu waarin Levano opgroeide, had zeker artistieke componenten. Haar vader was onderwijzer en in het bezit van de MO-tekenakte. Na haar middelbareschooltijd wist Heleen dat ze beeldhouwer wilde worden. Haar aspiraties botsten in het begin met die van haar ouders, maar uiteindelijk kon ze toch beginnen met een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Rotterdam. Daarna vervolgde zij haar studie in Amsterdam aan het Instituut voor kunstnijverheidsonderwijs (de latere Gerrit Rietveld Academie) en aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten, waar Piet Esser en Paul Grégoire toen hoogleraar waren. Haar opleiding voltooide ze bij Ateliers ’63 bij Wessel Couzijn.
Levano boetseert figuren in was of klei, die daarna in brons worden gegoten.
Uitgangspunt in haar werk is steeds de figuratie, maar met de figuratie van bloemen, dieren en mensen moet wel wat gebeuren. Haar werk zal daarom nooit ‘gewoon’ realistisch zijn.
Het zich niet verliezen in details leidt bij haar niet tot stilering. Haar werkwijze kan beter impressionistisch genoemd worden, waarbij het vooral gaat om het vastleggen van de wezenlijke indruk die iets of iemand maakt. Ook ontwierp zij penningen, zowel in brons als keramiek.
Daarnaast heeft zij enkele monumentale werken gemaakt, waarvan het bekendste het Zigeunermonument. Hel en vuur op het Museumplein te Amsterdam is.In 1983 verhuisde Claus en Levano naar Broek en Waterland waar zij beide hun ateliers hebben
Samen met hem ontwierp zij o.a.een monument voor Shon A. Eman op Aruba.
De Uil
Brons,
Boven het atelier in Broek in Waterland heeft een aantal steenuilen hun vaste verblijfplaats. Deze uilen, die elk jaar geringd worden, vormden een belangrijke inspiratiebron bij het maken van het beeld De Uil dat lange tijd een plek had in Beeldentuin De Havixhorst.