Maja van Hall
(Voorburg, 1937)
Van Hall, dochter van de schilderes Elly Richard, volgde opleidingen aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag en aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam, waar zij lessen volgde van Piet Esser en Paul Grégoire. Woont en werkt sinds 1972 in de Zuid-Hollandse kustplaats Noordwijk. Via Mari Andriessen kwam zij in 1978 in contact met Charlotte van Pallandt, die ook in Noordwijk woonde en er ontstond een hechte vriendschap tussen hen. In datzelfde jaar nam Van Hall deel aan een tentoonstelling in Zwolle met Fioen Blaisse, Tony van der Vorst en Eja Siepman van den Berg. Het werk van Maja van Hall is niet onder één noemer te vatten. De mens staat centraal, maar in het weergeven ervan neemt zij alle vrijheid. Het werk ziet er steeds anders uit door de vorm die ze kiest, het materiaal dat ze gebruikt en de technieken die ze toepast. Dit heeft te maken met veranderingen in haar leven. Een nieuwe ingeving of een gebeurtenis kan haar werkwijze radicaal doen veranderen. Dit maakt haar oeuvre gevarieerd en fantasierijk. Zelf geeft ze aan dat haar werk haar biografie is. Van Hall kiest in haar werk voor een synthese tussen abstractie en figuratie. Maar het gaat haar niet alleen om de vorm. Met haar werk vertelt ze verhalen en wil ze zoals ze zelf zegt, “gevoelens tastbaar maken”. In haar vroege werk is het ‘leven van alledag’ een belangrijk thema. Met beelden als Sloofje, een stofzuigende vrouw, laat ze de beschouwer nadenken over het ‘gebonden’ zijn van vrouwen en de rollenpatronen. Een grote kentering in haar werk kwam met het diepe verdriet om het verlies van haar dochtertje Eva in 1974. Naar aanleiding daarvan ontstond een reeks beelden, waarbij het thema ‘gebonden’ een andere betekenis kreeg. In deze beelden gaat het over vastzitten in verdriet om het verlies en daarvan los willen komen.
Werk van Van Hall is in het bezit van diverse musea, waaronder Kunstmuseum Den Haag, Museum Beelden aan Zee, Centraal Museum in Utrecht, Museum Het Valkhof in Nijmegen en het gemeentelijk museum van Pietrasanta in Italië. Ook in de collectie van Beeldenpark De Havixhorst bevinden zich enkele beelden. In 2019 was Van Hall één van de ‘powervrouwen’ aan wie de zomertentoonstelling was gewijd.
De Stap (1974)
Brons 74 x 65 x 42 cm
Dit beeld is het eerste beeld dat Van Hall maakte na het overlijden van Eva. We zien een stoel zonder zitting. In de stoel hangt een kind, alsof het er doorheen gezakt is en er probeert uit te klimmen. Op het hoofd een te zware krans met vogelmotieven. Het zichtbare verlangen van een kind om uit een benarde positie te komen. Voor Van Hall staat het symbool voor het kind dat haar toekomst ontnomen is.
Twee latere beelden, die ook in het beeldenpark te zien zijn, (zie bovenste afbeelding) Stilte (1980-1981) en Trône de sagesse (1982), behoren tot de serie ‘gebonden’ beelden en staan voor de enorme kracht van een vrouw die haar verdriet overwint.
